Gerhard Amanshauzer
(1928- 2006, Salcburg) Kao pisac postao je poznat u sedamdesetim godinama prošlog veka, po objavljivanju romana Zamak s poznim gostima. U klasika savremene književnosti nemačkog govornog prostora svrstala su ga dela Mansardenbuch (1999), Terassenbuch (1999) i Fransenbuch (2003).
Među savremenim austrijskim piscima nema nijednog koji je u „nemački govorećoj“ književnoj javnosti toliko malo poznat kao Gerhard Amanshauzer – a da ga istovremeno kritika ubraja u najznačajnije autore. Danijel Kelman nazvao ga je „možda najnepoznatijim među nemačkim piscima svetskog ranga“, a za Karla-Markusa Gausa on spada u najbolje esejiste Austrije.
Možda je samoća koja okružuje delo ovog autora, rođenog 1928. u Salcburgu, rad s kolosalnog odstojanja, ono što ga odvaja od svih grupisanja literarnog pogona. Čini se kao da će se sve što ne ulazi u ta grupisanja prepustiti zaboravu. I činjenično u Amanshauzerovom delu očigledno sve ide u drugom, suprotnom pravcu. (Iz Predgovora Hansa Helera)